Tym razem chciałbym omówić program Working Holiday, który istnieje od 1975 roku i daje możliwość pracy i wakacji przybyszom z całkiem pokaźnej grupy krajów. Choć na tej liście nie ma Polski to radzę zainteresować się tematem gdyż w tej chwili prowadzone są rozmowy z Polską i i 12tką innych krajów nad rozszerzeniem tego programu.
Kiedy rezultaty??? Chciałbym znać odpowiedź na to pytanie, ale mam nadzieję, że to kwestia raczej miesięcy niż lat. Na pewno na tym blogu poinformuję w pierwszych dniach gdyby sprawy ruszyły do przodu.
OK, a teraz o programie, który jest zwykle kojarzony z jedną wizą podczas gdy ‘working holiday’ w istocie oznacza 2 wizy.
- Working Holiday (subclass 417)
- Work and Holiday (subclass 462)
Subclass 417, to ta ‘lepsza’, która niestety nie będzie dostępna dla Polaków (chyba, że jesteś szczęśliwym posiadaczem paszportu np. z Anglii).
Working Holiday (subclass 417) jest dla obywateli z następujących krajów:
Belgia
Kanada
Cypr
Dania
Estonia
Finlandia
Francja
Niemcy
Hong Kong
Irlandia
Włochy
Japonia
Korea Płd.
Malta
Holandia
Norwegia
Szwecja
Tajwan
UK
Work and Holiday (subclass 462) natomiast jest dla obywateli z takich krajów jak:
Argentyna
Bangladesz
Chile
Indonezja
Malaysia
Papua Nowa Gwinea
Tajlandia
Turcja
USA
Urugwaj
Aby ubiegać się o wizę Working Holiday (subclass 417) lub Work and Holiday (subclass 462) należy:
- mieć 18-30 lat w momencie składania aplikacji
- posiadać paszport z jednego z powyższych krajów
- przyjechać bez dzieci (o ile ma się je)
- spełnić warunki zdrowotne i te dot. niekaralności.
- być zabezpieczonym finansowo.
Aplkujący o wizę Work and Holiday (subclass 462), czyli w niedługim czasie Polacy, muszą ponadto spełnić poniższe warunki:
- angielski na poziomie ‘functional’ (IELTS co najmniej 4.5)
- ukończenie co najmniej 2 letnich studiów licencjackich na uniwersytecie
- list polecający z urzędu (w tej chwili jest to dokument wydawany przez miejscowy MSZ w danym kraju).
Ponadto wizy Work and Holiday (subclass 462) mają dodatkowe ograniczenia:
- ich liczba jest limitowana w każdym roku. Niestety bardzo obawiam się tego warunku gdyż zbliżona ludnościowo do Polski Argentyna ma ich tylko 500 rocznie co nie jest liczbą oszałamiającą
- mogą być przyznane tylko raz w przeciwieństwie do wiz Working and Holiday, które pod pewnymi warunkami mogą być wydane drugi raz (praca w rolnictwie, górnictwie czy budownictwie w rejonach wiejskich).
Tak jak wspomniałem rząd Australii negocjuje w tej chwili warunki rozszerzenia programu na wizie ‘Work and Holiday (subclass 462)’ z następującymi krajami:
Andora
Czechy
Grecja
Węgry
Izrael
Łotwa
Meksyk
Polska
Portugalia
San Marino
Słowacja
Hiszpania
Wietnam
Gdy dojdzie do rozszerzenia programu byłoby to największe jednorazowe przyjęcie krajów w całej historii odkąd powstał program Working Holiday w 1975 roku. Pocieszające jest to, że postępy negocjacji zostały określone jako “znaczące”.
Moim skromnym zdaniem Working Holiday/Work and Holiday jest bardzo dobrą opcją dla młodych ludzi z kilku powodów:
- wizy są względnie łatwe do zdobycia pod warunkiem posiadania paszportu z kraju, który należy do programu
- nieograniczona ilość godzin kiedy można pracować przez rok pod warunkiem, że praca z jednym pracodawcą nie przekracza 6 miesięcy
- możliwość nauki do 4 miesięcy podczas ważności wizy (12 miesięcy)
- szybkość przyznawania wizy (około tygodnia dla wiz Working Holiday i 2 tygodnie dla wiz Work and Holiday)
- bardzo wysoki procent przyznanych wiz – 99% dla obu wiz.
Referencje: Working Holiday Maker visa program report z 30 czerwca 2013 dostępny tutaj.
By Bartek
